Akcja "ocieplanie bloku"

   Są dni, kiedy żałuję, że nie mam pierwszej zmiany :P
Taki jest dzisiejszy dzień.
Taki będzie jutrzejszy.
I następny.
I...
Nie no, nie wytrzymam!
   Już przed ósmą postawiły mnie na nogi głośne rycia udarówek o blokowy beton ściany.
Popędziłem do łazienki zobaczyć, czy mi kafelki nie odpadły jak sąsiadce z pierwszej klatki.
Trzymają się, choć ściana cała drży.
Napierają na nią!
Przykładam rękę do kafelek.
Wibrują jak...
Jasny gwint,
Od ponad tygodnia.
Tyle już ocieplają nasz blok i nie jest to przyleganie rozgrzanym ciałem do zimnej ściany, ani lanie ciepłym moczem na zimny mur (czyt. Lejna Mur) :D

   Myślałem, że zaczną od tej części przy moich oknach, bym jeszcze przed atakiem przedzimia miał szanse w miarę ciepłych warunkach atmosferycznych umyć potem okna.
A tu klops!
Na złość chyba zaczęli od drugiej strony.
Od dupy strony.
No i tydzień rozpoczyna się wielkim rykiem i hukiem po mojej części bloku.
Już jednak wolę dentystyczne wiertło, mimo że ma wyższy dźwięk :)
A skoro już o wiertłach to znacznie bardziej wolę, te... :P
No wiecie, nie? :)
Żeby to jeszcze wiertary... znaczy się- robotnicy choć fajni, a to starsi panowie plus jeden młodszy taki nawet byczek ciemnej karnacji, ale zza obfitej odzieży to za wiele więcej nie powiem.
Jakby było lato to co innego.
Może nawet by w okno me zastukali z prośbą o wodę.
A tu co najwyżej mogą o gorącą herbatę, ale i tak nie zastukają :)
No więc tak siedzę w mych hałaśliwych ścianach i nie słysząc własnych myśli, myślę o pewnym wiertle diamentowym, które mnie za trzy tygodnie przeszyje... :P
Spokojnego dnia w cichości Waszych ścian.

Ps. Taki nawet erotyk mi wyszedł pod koniec posta :)
Kocham Cię Hany :*